Promised land

Promised Land An ode to the search, and to that what must be kept safe deep within. There are photographs, but they remember nothing. Only the feeling lingers. An echo of something that was always there, but only now reveals itself. There is a room. Something hangs in the air— as if someone just left, or never truly arrived. And somewhere, in the background, the voices of those who let me go and taught me how to lose my way without ever getting lost. Jan Enno de Jong For my parents, who taught me to discover, to wander, and to come home. wilma vissers schreef op 2025-04-20 18:17: >> Hoi jan enno dit is de uitnodiging en de beide teksten. omdat de p loge ook inetrnationaal is er ook altijd een tekst in het engels kijk maar of je de tekst zo goed vindt groet wilma een fijn pasen gewenst Promised Land An ode to the search,and to that what must be kept safe deep within. There are photographs, but they remember nothing. Only the feeling lingers. An echo of something that was always there, but only now reveals itself. There is a room. Something hangs in the air— as if someone just left, or never truly arrived. And somewhere, in the background, the voices of those who let me go and taught me how to lose my way without ever getting lost. Jan Enno de Jong For my parents, who taught me to discover, to wander, and to come home. Promised Land Een ode aan het zoeken, en aan dat wat diep van binnen bewaard moet blijven. Er zijn foto's, maar ze herinneren zich niets. Alleen het gevoel blijft hangen. Een echo van iets wat er altijd was, maar zich pas nu laat zien. Er is een kamer. Er hangt iets in de lucht – alsof iemand net is vertrokken, of nooit echt is aangekomen. En ergens, op de achtergrond, de stemmen van zij die mij lieten gaan en me leerden verdwalen zonder ooit verloren te raken. Jan Enno de Jong Voor mijn ouders, die me leerden ontdekken, dwalen, en thuiskomen.