Gek op Kunst / Gea Koopman

Op de basisschool maakte ik mijn eigen kleding. vervolgens maakte ik kennis met het magische proces hoe een foto ontstaat. Op de academie begon ik met mode, en fotografie als extra vak, maar merkte dat ik de wereld om mij heen steeds belangrijker vond. Ik begon mij steeds meer op die omgeving te richten en zocht mijn heil bij theater/scenografie en in installatiekunst. Na het plotseling overleiden van mijn moeder in mijn academietijd werd ‘Leven en dood’ geboren als centraal thema in mijn werk. In 2001 werd ik rondleider voor ‘Sonsbeek 9’ en ontdekte de educatieve kant van de kunsten. Ik vond het leuk om mij te verdiepen in de achtergrond van de kunstwerken/kunstenaars en deze kennis over te dragen. Na een aantal rondleidingen aan volwassenen kreeg ik een schoolklas, wat niet zo vloeiend verliep… Toen in 2002 de BIK-opleiding, beroepskunstenaars in de klas, begon aarzelde ik geen moment. Dit was precies wat ik nodig had om ook een jongere doelgroep te kunnen bedienen! Vanaf dat moment ontwikkelde ik kunstprojecten voor het basisonderwijs. Aansluitend behaalde ik mijn lesbevoegdheid, bediende ook het voortgezet- en beroepsonderwijs en verzorgde verschillende docententrainingen. Maar ook in mijn vrije werk zocht ik vanaf dat moment regelmatig de betrokkenheid van bezoekers en uiteindelijk werden dit vaak deelnemers. Dit heeft geleid tot verschillende community-art projecten en kunstwerken in de openbare ruimte. In alles wat ik doe, of het nou autonome werken zijn of kunst educatieve/community-art projecten, één ding is onveranderd en altijd aanwezig: Nog steeds wil ik de wereld om mij heen een stukje mooier/beter en soms bewuster maken! Liefst werk ik vanuit een thema of een bepaalde plek als vertrekpunt. Door hierin te duiken verdiep ik mij in specifieke inhoud en zoek ik naar raakvlakken en verbindingen. Dit doe ik door mijn ideeënrijk te vertalen naar concepten, autonome kunstwerken en kunstprojecten. De afwisseling tussen het soms alleen en dan weer samenwerken is belangrijk voor mij. Dit zorgt voor kruisbestuiving en geeft ruimte om te experimenteren, van elkaar te leren, maar ook om een sprong in het diepe te wagen, fouten te maken en daarop voort te borduren en ontdekken wat er wil ontstaan. Ik ‘speel’ graag af en toe alleen in mijn atelier. Dan geniet ik van de rust en ruimte om te experimenteren. Ik vergelijk dit wel eens met puzzelen. Het plezier wat ik hierbij ervaar probeer ik over te dragen in mijn workshops en kunstprojecten met ruimte voor experiment, eigen inbreng van deelnemers, en fouten maken mag!!! Want juist daarvan kun je leren en groeien.