“ Ik ga naar plaatsen in de wereld, zonder mijzelf voor te bereiden. Ik loop rond, kijk om me heen, praat met mensen, probeer te ontdekken wat er leeft, wat mij raakt. Ik zoek naar een manier van reageren in een beeldend werk dat verbonden is met de mensen en de plek waar ik ben. Ik heb ervaren dat kunst een bijzonder medium kan zijn in het bevorderen van wederzijds begrip en communicatie, juist waar het gaat om mensen in moeilijke situaties.” Iris heeft als beeldend kunstenaar haar wortels in verschillende terreinen. Na een aantal jaar gewerkt te hebben in de psychiatrie begon ze de opleiding tot docent drama aan de AVEK in Leeuwarden en maakte ze in 1986 de overstap naar de Kunstacademie in Utrecht. Naast ruimtelijk werken werd ze gegrepen door de fotografie en werkte ze als freelancer voor verschillende tijdschriften. In haar vrije werk zocht ze de "derde dimensie". Ze wilde ontsnappen uit het platte vlak van de foto door ze te combineren met andere materialen en bouwde uiteindelijk grote ruimtelijke installaties. In 1992 werd ze uitgenodigd deel te nemen aan een internationaal symposium in het toenmalige Tsjecho-Slowakije, net na de val van het communisme. Hier ontstond een manier van werken die zo specifiek is geworden voor de projecten die ze sindsdien overal ter wereld uitvoert: het ontmoeten van mensen in nieuwe, onbekende of moeilijke situaties en die ervaringen omzetten in een kunstwerk op de plek zelf. Zij vraagt meestal om een bijdrage in de vorm van bijvoorbeeld een verhaal, een foto of een tekening. Deze worden een belangrijk onderdeel van de installatie en maken het hele proces van werken tot een bijzondere en persoonlijke ervaring voor de kunstenaar, maar ook voor de betrokkenen. Naast deze kunstprojecten op locatie maakt zij videoproducties als vrij werk en voor uiteenlopende opdrachtgevers.

Deel dit profiel op